Ik kijk naar de reportage van Kassa over kinderen met een ZEVMB (zeer ernstig verstandelijke en meervoudige beperking(en)) en ik krijg een knoop in mijn buik. De opmerking van een moeder dat haar kind inmiddels 18 is en niet meer schattig gevonden wordt, snijdt door mijn ziel, net als de opmerking dat deze kinderen stil zijn en niets kapot maken en daardoor voortdurend tussen wal en schip belanden.
Waar ik triest van word, is dat deze kinderen geen stem hebben en dat ouders er voortdurend alleen voor lijken te staan.
Ik werk met hart en ziel met en voor kinderen én volwassenen met een ZEVMB en ik zie in de praktijk waar ouders mee te maken krijgen. Naast medische zorgen, die er altijd zijn (epilepsie, ademstilstanden en andere levensbedreigende complicaties) en onzekerheden over hoe het leven van het kind er uit gaat zien, hebben deze mensen bijna een dagtaak aan het organiseren van de zorg voor hun kinderen.
De ruimte die al dat zorgen inneemt in het leven van die mensen, gaat ten koste van het “gewoon een gezin zijn” en het zou mooi zijn als alle partijen de handen inéén slaan om nu eens daadwerkelijk te ontzorgen zodat er ruimte komt voor plezier, ontspanning en de zekerheid dat alles goed geregeld is!
Ik onderschrijf daarom volmondig en van harte de actie om hen gezien en gehoord te laten worden. Lees hier het pamflet en bekijk het filmpje en steun deze kinderen en hun ouders.
Binnen mijn mogelijkheden zal ik altijd een stem zijn voor IEDEREEN die het zelf niet kan verwoorden en die het net als iedereen verdient om gehoord, gezien en erkend te worden om wie zij zijn en ik hoop dat andere professionals die er hetzelfde over denken zich gaan uitspreken door middel van de #professionalsvoorgoedezorg.
Heb je vragen over wat ik voor jou en je gezin kan betekenen? mail dan naar karen@aansluitenbijcommunicatie.nl . Samen kijken we welke mogelijkheden er zijn.
